Sunday, March 20, 2011

کاش میشد منهم عرزشی بودم

چیه خوب؟
دوست دارم بدونم اینا که اینجور با افتخار راه می رن توی خیابونا، ببینم چه حسی داره
برم ریش سیبیل بذارم!!!
یه چفیه ازینا که سیاه سفیده بندازم دور گردنم
راه برم توی خیابونا..هی راه برم..بوی عرق بگیره.
بعد مثلن یکی توی خیابون بخواد بهم تیکه بندازه
یه چیز جدید بگه.مثلن بگه خانوم خانوما سگ تو لباستون مُرده؟
اینجوری خلاقیت هایی که شکوفا میشه.والاه! مُردیم بسکه متلک قدیمی شنیدیم
بعدشم همینجوری چونم رو بگیرم بالا.توی خیابونا راه برم
اگرم کسی سنگ انداخت یا فحشی داد بگم حتمن با من نبوده
خودم رو بزنم به خریت
کاش منم می تونستم چشمام رو ببندم و فاتحه بخونم به وجدانم
کاش میشد منم عرزشی باشم