همه چیز عالی ئه. و من از زندگیم کاملن راضی، وقتی میگم عالی ئه، واقعن عالی ئه
دور و بریهام منو میشناسن، اصولن آدم خیلی خیلی پر توقعی ام، توقعم از زندگی خیلی زیاده
و وقتی میگم همه چیز عالی ئه، دقیقن منظورم مثل خیلی آدمها نیست که همین که زن یا شوهر سالم و سر به راه، بچه ی درسخون و شغل خوب و خونه از خودشون دارن، میگن ما خوشبختیم
من همیشه دلم میخواسته خوشبختی رو مثل هوایی که استنشاق می کنم، توی تک تک سلولهای بدنم، درک کنم
هیچ وقت نگفتم من اگه یه شغل خوب و چمی دونم چیزهایی برای پز دادن داشته باشم، خوشبخت خواهم بود
زندگی، خوشبختی، از نظر تعاریف توی مغرم، یه چیز دیگه اس
چیزی فراتر از یه زندگی نرمال و معمولی
چیزی فراتر از اونچه مردم عادی، اسم خوشبختی رو روش می ذارن، روزمرگی هاشون که در آخر، تبدیل به عادت میشه
زندگی تکراری، چیزیه که منو می پوسونه
شاید بشه گفت، خوشبختی واقعی، از نظر من، میشه موفقیت
از نظر من، میشه داشتن اون جیزهایی که مردم عادی، حتی بهش فکر هم نمی کنن، چه برسه که بخوان، حسرتش رو بخورن
خوشبختی من، اینه که ببینم، دارم موفق میشم، پیشرفت می کنم و از زندگی عادی، از زندگی مردم معمولی، دارم فاصله میگیرم
شاید خیلی وقت ها، خیلی قید و بند ها بودن، که دلم میخواسته بشکنمشون
خیلی کارها بوده، که دلم میخواسته انجام بدم، اما برای مراعات بقیه، اون کار رو انجام ندادم
حالا
قید و بندهام رو شکستم
کارهایی که زمانی، می ترسیدم دیگران بخاطر انجامش، ملامت ام کنن، انجام میدم و با افتخار
با دلیل منطقی
میگم آدما
زندگی این نیست
اینی که شما اسمشو گذاشتین زندگی، عادت ئه
این کاری که شما می کنین، فقط کاریه که پدران و اجدادمون می کردن
زندگی فقط همینه؟درس بخونیم،
ازدواج،
بچه،
عروس و داماد کردن بچه هامون،
بزرگ کردن نوه ها
در صورتی که شانس بیاریم، مرگ در یک اتاق بیمارستان خوب، در حالی که بقیه پشت در گریه می کنن و میگن چه آدم نازنینی،چه بچه های خوبی که این پیر خرف رو تحمل کردن و ازش نگهداری کردن!!!
و در صورتی که شانس نیاریم، مرگ در یک اتاق خونه ی سالمندان، در حالی که کسی نمی دونه مُردی
من دلم نمیخواد اینجوری بمیرم
////
قید و بندهام رو شکستم، آروم آروم، نرم نرمک، دارم پله های موفقیت رو طی می کنم
هر روز، و هر شب، چیزی هست که بخاطرش لبخند بزنم
پس من خوشبختم.اینو می تونم با تمام وجودم فریاد بزنم، حتی با لب بسته
دور و بریهام منو میشناسن، اصولن آدم خیلی خیلی پر توقعی ام، توقعم از زندگی خیلی زیاده
و وقتی میگم همه چیز عالی ئه، دقیقن منظورم مثل خیلی آدمها نیست که همین که زن یا شوهر سالم و سر به راه، بچه ی درسخون و شغل خوب و خونه از خودشون دارن، میگن ما خوشبختیم
من همیشه دلم میخواسته خوشبختی رو مثل هوایی که استنشاق می کنم، توی تک تک سلولهای بدنم، درک کنم
هیچ وقت نگفتم من اگه یه شغل خوب و چمی دونم چیزهایی برای پز دادن داشته باشم، خوشبخت خواهم بود
زندگی، خوشبختی، از نظر تعاریف توی مغرم، یه چیز دیگه اس
چیزی فراتر از یه زندگی نرمال و معمولی
چیزی فراتر از اونچه مردم عادی، اسم خوشبختی رو روش می ذارن، روزمرگی هاشون که در آخر، تبدیل به عادت میشه
زندگی تکراری، چیزیه که منو می پوسونه
شاید بشه گفت، خوشبختی واقعی، از نظر من، میشه موفقیت
از نظر من، میشه داشتن اون جیزهایی که مردم عادی، حتی بهش فکر هم نمی کنن، چه برسه که بخوان، حسرتش رو بخورن
خوشبختی من، اینه که ببینم، دارم موفق میشم، پیشرفت می کنم و از زندگی عادی، از زندگی مردم معمولی، دارم فاصله میگیرم
شاید خیلی وقت ها، خیلی قید و بند ها بودن، که دلم میخواسته بشکنمشون
خیلی کارها بوده، که دلم میخواسته انجام بدم، اما برای مراعات بقیه، اون کار رو انجام ندادم
حالا
قید و بندهام رو شکستم
کارهایی که زمانی، می ترسیدم دیگران بخاطر انجامش، ملامت ام کنن، انجام میدم و با افتخار
با دلیل منطقی
میگم آدما
زندگی این نیست
اینی که شما اسمشو گذاشتین زندگی، عادت ئه
این کاری که شما می کنین، فقط کاریه که پدران و اجدادمون می کردن
زندگی فقط همینه؟درس بخونیم،
ازدواج،
بچه،
عروس و داماد کردن بچه هامون،
بزرگ کردن نوه ها
در صورتی که شانس بیاریم، مرگ در یک اتاق بیمارستان خوب، در حالی که بقیه پشت در گریه می کنن و میگن چه آدم نازنینی،چه بچه های خوبی که این پیر خرف رو تحمل کردن و ازش نگهداری کردن!!!
و در صورتی که شانس نیاریم، مرگ در یک اتاق خونه ی سالمندان، در حالی که کسی نمی دونه مُردی
من دلم نمیخواد اینجوری بمیرم
////
قید و بندهام رو شکستم، آروم آروم، نرم نرمک، دارم پله های موفقیت رو طی می کنم
هر روز، و هر شب، چیزی هست که بخاطرش لبخند بزنم
پس من خوشبختم.اینو می تونم با تمام وجودم فریاد بزنم، حتی با لب بسته
